2 maart 2012 Benedictijns

Ik pak mijn tas alvast in en gooi al wat spullen in de auto. Tijdens de drie dagen Koningshoeven ben ik niet buiten geweest (letterlijk en figuurlijk). Het was fijn, maar even naar de auto lopend realiseer ik me dat het ook weer goed is zo. Ik las het boek ‘Gezegend leven; Benedictijnse richtlijnen voor wie naar goede dagen verlangt’ van de auteur Wil Derkse en hierin vind ik een treffende passage: “In welke vorm dan ook, stilte en kwaliteit van het gesprek zijn belangrijke voorwaarden voor de kwaliteit van gemeenschapsleven”. Een verderop “(Dit) terugtrekken is geen uitnodiging tot isolement en navelstaren. Het is veeleer de mogelijkheid verschaffen om dieper in de werkelijkheid door te gaan en vanuit het hart te leven”. En hoe pijnlijk soms ook: daar sta ik nu! Morgen pak ik het gewone leven weer op. Het dan weer vrijdag. Ik moet met See naar de Mensendiecktherapeut en ga met See bij mijn moeder lunchen. Vol gepaste stilte en in het hier en nu – vanuit mijn hart – goed luisterend. Hoe Benedictijns wil je het hebben.