27 januari 2012 Uitgezwaaid

We zijn bij de kapper; de kapper waar See sinds jaar en dag komt. Een vaste klant en zo te zien voelt ze zich er thuis. Hier is inclusie realiteit: naast ons wordt ook een vrouw met een verstandelijke beperking geknipt. See heeft net geslapen en is relatief fit: in elk geval valt ze niet in slaap, wat haar ook wel eens gebeurt. Als ze aan de beurt is loods ik haar naar de kappersstoel. Ze ondergaat het en laat zich gewillig begeleiden. De kapster glimlacht om weer meer grijze haren die See rijker is. Een natuurlijke coup-de-soleil, wat wens je je meer. Ze wordt mooi geknipt: lekker kort. We gaan weer naar de auto terug, die voor de kapsalon staat geparkeerd. In de zaak zijn de kapsters alweer bezig met het knippen van volgende klanten. Met haar beperkte visus ziet See door de etalage heen deze beweging en duidt het alsof de hele zaak ons uitzwaait. Ze straalt, begint te lachen en ‘zwaait terug’. ‘Daag, dahaag’ roept ze vrolijk, wanneer we langzaam weg rijden. Als een prinses en ‘ereklant’ uitgezwaaid worden bij de kapper. Weliswaar niet in het echt maar in haar beleving niets minder dan de waarheid. Haar feestje. Geknipt en wel. Geniet er maar van.