16 juni 2011 Zien, bewogen worden, in beweging komen

Met deze titel hield Petri Embregts vandaag haar inaugurale rede en wordt daarmee bijzonder hoogleraar aan de Universiteit Tilburg. Vele bekenden uit de gehandicaptensector waren daar. Ik kon het mooi combineren met mijn vrijdag bij See. In de ochtend was ik samen met een oude schoolvriendin naar het Thomashuis. See is moe en afwezig. Ze is ook huilerig. Gister sprak ik met Suus, een van de begeleidsters, die uitsprak dat ze de achteruitgang snel vindt gaan. De stemmingen van See zijn fluctuerend en haar beleving van de wereld om haar heen wisselt. Ook ik zie de snelheid, al wil ik daar niet aan. Vandaag stellen we de plannen bij. Met haar naar de stad om daar een broodje te eten is nu geen goed idee. Ik stel voor dat ze eerst even gaat slapen (al is het pas 11.30 uur) en dat we daarna dan even weg gaan met de auto. Ze gaat akkoord en wil eerst nog plassen, maar loopt het toilet voorbij. Deze desoriëntatie is nieuw. Dat slapen is geen overbodigheid. Met mijn vriendin heb ik het er over wat we vandaag zien en hoe dat binnen komt. De machteloosheid frustreert. Wat kun je doen? Ik neem de titel van de oratie: zien, bewogen worden en in beweging komen. Het klinkt zo simpel. We doen ons best.