15 mei 2011 Doodmoe

Op zondagavond open ik de mailbox van het werk, om toch nog even een paar voorbereidingen te treffen voor de aankomende werkweek. Eigenlijk heb ik er geen energie voor, maar het vooruitzicht van alle drukte en de to-do-list halen me over. Eventjes dan. En ook het geweten knaagt, raar maar waar. Maar als ik eerlijk ben, dan ben ik dood- en doodmoe. De onderzoeksinzichten over de combinatie van privé, werk en mantelzorg drukken uit wat ik voel. Moe tot in de nerven en wellicht wordt dat versterkt door het juli- en augustus-sabatical dat lonkt. Maar goed, vooralsnog nog even zwaar ‘aan de bak’. Dus open ik de mailbox, bereid ik twee overleggen voor, geef feedback op een projectidee en begin met de eerste prognoses voor dit jaar. Zo tikt de tijd weg en is het inmiddels bijna één uur. Voldaan en vermoeid sleep ik me naar bed. Mooi woord eigenlijk: mantel-zorg. Jammer dat je er zo moe van wordt.