dinsdag 19 juli 2011

1 april 2011 Beeldtaal

Eergisteravond heb ik een e-mail rondgestuurd, met daarin de link naar de site van Mus Ateliers, waar de vier schilderijtjes/beeldwerkjes zijn te zien met daarop See en ik (http://www.mus-atelier.nl/portfolio-opdracht) Ook heb ik de link meegestuurd naar het lied van Herman van Veen, waaruit in de schilderwerkjes de vier woorden ‘lief, trouw, gul en wijs’ zijn overgenomen (http://www.youtube.com/watch?v=5WL5FoLFkZo). Velen reageerden via de mail: dat doet goed. Het beeld is indrukwekkend. Mooi en (vanuit de situatie nu) pijnlijk tegelijkertijd. De Alzheimer neemt me iets af. Hoe troostend de beelden ook zijn, de zwarte keerzijde is een pijnlijk verlies. Niet te veel aan denken. Leven in het nu. Maar wie de schilderijtjes goed bekijkt weet dat het geluk van de ver-eniging het verdriet van de af-scheiding in zich draagt. Waar woorden ophouden spreekt het beeld voor zich. Op mijn netvlies, in mijn hart. Nu en daarna.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten